W chwili śmierci Mieszka I państwo polskie otrzymał w 992 roku Bolesław- jego syn. Odziedziczył on kraj zasobny i dobrze zorganizowany.
Jako nowy władca Bolesław miał jedną przeszkodę do sprawowania pełnych rządów. A byli nią przyrodni bracia, którzy też rościli sobie pretensje do władzy. Jako że byli oni nie wygodni dla księcia to szybko zostali wydaleni z kraju. Bolesław kontynuował politykę swego ojca. Utrzymywał dobre stosunki z cesarstwem niemieckim. Władca oddał też chrystianizacji tereny pogańskich Prusów wysyłając tam biskupa Wojciecha. Jednak temu się to nie udało. Biskup został zamordowany, a jego ciało wykupił Chrobry. Po kanonizowaniu Wojciecha, Bolesław miał cenny argument w staraniach o utworzenie odrębnego polskiego arcybiskupstwa.
W 8 lat po objęciu władzy przez Chrobrego odbył się Zjazd Gnieźnieński. W 1000r do stolicy polskiej przybył cesarz niemiecki Otton III. Z propozycją utworzenia uniwersalnego państwa chrześcijańskiego w Europie gdzie jednym z członków miała być właśnie Słowiańszczyzna z Bolesławem Chrobrym na czele. W czasie zjazdu władca polski uzyskał poparcie cesarza w dążeniu do korony polskiej, na znak czego Otton symbolicznie nałożył swoją koronę na głowę Chrobrego. Innym osiągniętym celem było utworzenie niezależnego arcybiskupstwa gnieźnieńskiego co pozwoliło nam się bardziej usamodzielnić. Dzięki temu Zjazd w Gnieźnie jest postrzegany jako „ wielki triumf polityczny Bolesława Chrobrego”
Gdy w 1002r zmarł Otton III to stosunki Polsko- Niemieckie uległy gruntownemu pogorszeniu. Przyczyną tego był niechętnie nastawiony do Słowian nowy cesarz Henryk II. Zaowocowało to wieloma konfliktami między władcami.
Jednak pierwszy krok wykonał Bolesław i w tym samym roku zajął Łużyce, Milsko, Miśnie oraz wykorzystał serie sprzyjających zdarzeń by zająć tron w Czechach. W międzyczasie Cesarstwo upomniało się o hołd lenny lecz Bolesław odrzucił żądanie. Jednakże książę nie zabawił w Czachach długo na tronie, gdyż w 1004r był zmuszony do opuszczenia Pragi.
W 1002r rozpoczęła się 3 etapowa wojna polsko- niemiecka. W 1004r Niemcy otwarcie wystąpiły zbrojnie przeciwko Polsce, lecz po serii wypraw, które okazały się fiaskiem, byli oni zmuszeni do podpisania pokoju w Poznaniu w 1005r.
Druga faza wojny wystąpiła w latach od 1007 do 1013. Gdzie książę polski ponownie zajął Milsko i Łużyce. Niemcy w obronie ziem przypuścili kontratak lecznic tym nie wskórali. Pokój został zawarty. W Marseburgu w 1013r Henryk oddał Polsce Łużyce i Milsko, ale jako lenno cesarstwa.
Ostatni etap konfliktu rozpoczął się potężnym atakiem niemieckim na Polskę. Po wykonaniu rajdu poprzez zachodnią część kraju, aż po południową fala zatrzymała się pod Niemczą w 1017r. Po trzydniowych próbach zdobycia grodu cesarz był zmuszony do odstąpienia. Ostatecznie wojny polsko- niemieckie zostały zakończone w 1018r, gdzie podpisano pokój w Budziszynie, na mocy którego Milsko i Łużyce były włączone do Polski oraz Henry III zobowiązał się do zbrojnego wsparcia Bolesława w wyprawie na Ruś Kijowską. Dzięki zastosowaniu systemu obronnego składającego się z:
grodów obronnych
o Głogów
o Niemcza
wału śląskiego
przesieków leśnych
udało się odeprzeć napastnika.
Po uspokojeniu się konfliktu na zachodzie polskie książę zorganizował wyprawę na Ruś Kijowską. Tam osadził na tronie swego zięcia Świętopełka. Powracając z wyprawy Bolesław zagarnął i włączył do państwa Piastów Grody Czerwieńskie.
W 1025r Bolesławowi Chrobremu udało się koronować na Króla polskiego. Wykorzystał on osłabienie cesarstwa niemieckiego konfliktami o tron po śmierci Henryka II i uzyskał zgodę papieża na koronację. Wkrótce jeszcze tego samego roku władca zmarł będąc I Królem Polski.
Podsumowując:
Bolesław Chrobry- I król Polski był jednym z najwybitniejszych władców. Doprowadził do perfekcji taktykę wojny szarpanej. Zdobywca Pragi w 1003 i Kijowa w 1018r. Był zwycięskim wodzem z okresu wojen z Henrykiem II toczonych w latach 1002-1018. Chrobry To był wielki gracz polityczny, z opracowaną strategią na lata potrafiący gdy trzeba zorganizować armię z ciurów, umiejętnie tworzyć koalicje, wykorzystywać koniunkturę lub zwyczajnie wybić zęby…
Zaznaczam iż można ten tekst odebrać jako rys historyczny, mający na celu sprowokować dyskusje, wyciągającą kolejne smaczki na temat omówionego okresu(ot taki kaprys).
Pozdrawiam P. Kawalerski
